Wzniesiony w latach 1911 – 1913 według projektu utalentowanego architekta, Romualda Gutta, późniejszego profesora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk. Pierwowzorem był projekt zatytułowany „Dworek polski”, za który Gutt otrzymał główna nagrodę na wystawie w Rzymie w 1910 r. Dworek wybudowany został w stylu polskim, z dwoma gankami na kolumnach, wielką sienią podzieloną na dwie części. Wejście główne umieszczono od strony południowej, w podcieniu wspartym na dwóch kolumnach, z oknami po obu stronach. Korpus główny nakryto czterospadowym mansardowym dachem z trzyosiową facjatą od wschodu i mniejszymi facjatkami od wschodu zachodu.